Olifanten rijden in Mondulkiri

Hallooooo

Gisteren was ik officieel 100 dagen op reis! Dit hebben we dan ook goed gevierd met een prachtig weekendje weg! Een van de beste tot nu toe!! Samen met Daphne ben ik naar Mondulkiri gegaan, hier ben ik zelf al een keertje eerder geweest met Zoe, maar Daphne wilde er ook heel graag heen, en er ging verder niemand heen dit weekend. Zaterdag ochtend om 7 uur hadden we de bus richting Mondulkiri, een prima ritje van 5 uur. Om 12 uur kwamen we dus aan in Mondulkiri, waar we door een mini bus werden opgehaald en naar ons guesthouse werden gebracht. Nature Lodge, de beste plek tot nu toe! Het was echt prachtig! We hadden een klein houten hutje, met ensuite badkamer die half in de buienlucht en half overdekt was, een warme douche, een veranda met een hangmat en werkelijk waar een prachtig uitzicht!!! De enige geluiden om ons heen waren afkomstig van vogels, koeien en paarden, zo heerlijk rustgevend! In het restaurant, dat net zo mooi was als ons hutje, hebben we een mega lekkere avocado bruchette gegeten. Vervolgens zijn we bij iemand op de scooter gesprongen en hebben we wat sights van Mondulkiri bezocht.

Onze eerste stop was de Sen Monorom waterval. Hoewel het water er een beetje ranzig uitzag, hebben we hier, samen met onze driver, een duik genomen. Hij wist waar elke steen en boomstam in het water was en loosde ons er zo omheen! Op zijn advies hielde we onze kleren aan in plaats van in onze bikini te gaan zwemmen. Er waren blijkbaar heel veel Cambodjaanse mannen aan het koekeloeren. Daar gingen we dan met onze t shirtjes en ik in mijn korte spijkerbroek, hoppa het water in! De boomstammen en stenen hebben we ontweken om vervolgens onder aan de waterval aan te komen. Hier waren een hele boel stenen waar we op kon zitten. Als je precies onder de straal van de waterval ging zitten, had je een heerlijke en gratis rug massage te pakken! Na ongeveer een uurtje in het water gezeten en gezwommen te hebben zijn we, kledder nat, op de scooter gegaan naar het volgende plekje, een prachtig uitzicht punt waar je bij heldere dagen Vietnam kon zien. Helaas is het momenteel het seizoen van de verbrandingen, de boeren verbranden hun stukken land zodat ze volgend jaar weer vruchtbare grond hebben om op te verbouwen. Hierdoor konden we dus niet heel ver kijken, maar het uitzicht bleef prachtig!

De volgende stop was een koffie en fruit plantage, hier hebben we allemaal kleine en grote koffie planten kunnen bestuderen, ook mango en avocado bomen, lychee en durian bomen werden niet overgeslagen. We zijn door de velden heen gelopen en we kwamen een hele hoge betonnen glijbaan tegen. Die moesten we natuurlijk even beklimmen om een mooie foto van bovenaf te nemen. En als je eenmaal boven staat, kan je er net zo goed vanaf glijden! De glijbaan was heel lang en eindigde in een mega ranzig meer, maar het zag er naar uit dat we wel op tijd konden stoppen, wat ook het geval was! Wat we alleen even vergeten waren was dat onze broeken nog nat waren, en dat de hele glijbaan onder het rode stof zat.. Nu is de glijbaan nog steeds helemaal rood, afgezien van het middenstuk dat wij met onze natte broeken helemaal mooi schoon hebben gemaakt. De rest van de dag heb ik rondgelopen in een broek met een hele grote rode vlek op mijn kont. Haha. Maar dat mocht de stemming niet drukken en na een tijdje vervaagde het ook wel enig sinds. De laatste stop van deze dag was de sunset hill. Onderaan deze heuvel werden we door onze drivers afgezet, zodat we omhoog konden lopen om daar van de zonsondergang te genieten. Toen we de heuvel beklommen hadden moesten we nog minstens 40 minuten wachten op de zonsondergang. Verder kon ik niet op de grond zitten omdat het allemaal rode stof was, mijn broek nog steeds redelijk nat was en ik hem de volgende dag graag aan wilde trekken. De zonsondergang was de grootste deceptie van het weekend, gezien hij achter de rook verdween voor dat hij ook maar een beetje mooi kon worden. Na deze mislukte zonsondergang zijn we terug gelopen naar het guesthouse, en hebben we daar gedoucht, onze kleren schoon gespoeld, uitgehangen en hebben we wat gegeten.

De volgende dag stond iets heel gaafs op de planning: OLIFANTEN RIJDEN! Om half 9, werden we bij ons guesthouse opgehaald en naar een dorpje gebracht, waar we doorheen gelopen zijn om vervolgens het bos in te gaan, op weg naar de olifanten! Na een half uurtje lopen kwamen we aan bij een waterval waar een boom stond met een houten ladder. Hier konden we even relaxen totdat de olifanten kwamen. We waren in totaal met zeven mensen en hadden 4 olifanten tot onze beschikking. Deze olifanten hadden geen mandje op hun rug waar we in konden zitten, nee wij deden die hard bare back elephant riding! Heel cool XD. Haha. De olifanten waren mega groot, veel groter dan ik me kon herinneren van de laatste keer dat ik in Mondulkiri was. Maar misschien maakte het idee van olifantRIJDEN ze ook een stuk groter. Door middel van de houten ladder klommen we op hun rug, waar we zo goed als dat ging een plekje zochten. Daphne reed het eerste stuk, en wij liepen achter de olifanten stoet aan. Na 45 minuten wisselden we, en was het mijn beurt! Het was echt zo cool! Maar ook redelijk onstabiel, haha, aan het begin was ik vet bang dat ik eraf zou vallen want ik had niets om me aan vast te houden. Vooral als de olifant stukken naar beneden liep was het best eng. Verder was het extreem lastig om een comfortabele houding te vinden. Je benen zitten mega ver uit elkaar, en je zit op de ruggengraad van de olifant was best pijn doet aan je kont. Maar dat was allemaal prima te doen, en het was gewoon heel gaaf dus de ongemakken waren snel vergeten! Je zit echt mega hoog en van boven af lijken de olifanten nog groter!

Na 45 minuten rijden kwamen we aan bij een andere waterval. Hier gingen we lunchen. De olifanten werden 2 uur los gelaten om zelf ook te eten. Na het lunchen zijn Daphne en ik het water in gegaan en hebben we lekker gezwommen. Na 2 uur kwamen de olifanten en was het tijd voor hun bad! Ongelooflijk hoe smerig die beesten worden in een dag (ze worden elke dag schoon gemaakt). Het hele water kleurde bruin. Dat weerhield Daphne en mij er niet van om ook het water in te gaan en met de olifanten te zwemmen en ze te wassen! We konden bovenop ze zitten terwijl zij aan het chillen waren in het water. Na een half uur dreven er overal mega olifanten keutels om ons heen, getver! We hebben dus lekker gezwommen in olifanten poep, haha. Maar ach, een kleine prijs die je betaald om met olifanten te zwemmen denk ik maar!

Toen de olifanten schoon waren begonnen we aan de weg terug. Twee mensen wilde niet meer olifant rijden, dus konden Daphne en ik de hele terug weg!! Na een half uur echter begon mijn kont echt zo ontzettend veel zeer te doen. Ik kon echt op geen enkele manier meer normaal zitten, de meest oncharmante en ongelukkige houdingen zijn voorbij gekomen om mijn kont iets te ontzien, maar over het algemeen wilde het niet echt baten. Na een tijdje klemde ik de olifanten rug tussen mijn bovenbenen en probeerde ik mezelf omhoog te houden zodat ik niet hoefde te zitten.. Dit hield ik uiteraard niet echt lang vol. Bij elke bocht keken we verwachtingsvol vooruit in de hoop een houten ladder te zien, maar het duurde en het duurde maar. Na een tijdje werd mijn bil gevoelloos, iets wat stukken beter was dan de voorafgaande pijn, maar toen het gevoel terug kwam was het alleen nog maar erger! OMG. Ik heb nog een dikke kont, maar moet je na gaan als een bil-loos persoon bare back olifant gaat rijden… Dat moet echt ondoenlijk zijn! Na iets wat uren leek kwamen we eindelijk aan bij het dorp waar we begonnen waren. Er waren helaas geen ladders, de olifanten moesten gaan zitten zodat wij eraf konden glijden. Echter, mijn olifant had hier niet zo veel zin in en bleef maar heen en weer hobbelen, eten, en vooral op beide benen staan. AUW AUW AUW. Hahah ondragelijke pijnen maar het eind was inzicht. Uiteindelijk sloten de olifant en ik een soort compromis, waarin zij in een soort olifanten hurk positie ging zitten en ik eraf sprong.

Oef.. Wat een opluchting. 10 meter verder stond de auto op ons te wachten om ons terug te brengen naar het guesthouse. Ik denk dat dit de langste 10 meter is die ik ooit in mijn leven heb afgelegd. Haha. We liepen allemaal alsof we een soort mega drol in onze broek hadden, het was hilarisch. De autorit terug was erg onplezierig aangezien de weg vol zat met gaten. Eenmaal bij ons hutje aangekomen plofte Daphne op de rand van het bed, om vervolgen met een gil weer op te springen. Op de rand van het bed zitten deed zo veel pijn! Haha alles deed pijn, zelfs gewoon in bed liggen! Maar het was het wel helemaal waard, wat een top dag!! We deden olifanten rijden op zondag, en zelf nu, op dinsdag, voel ik mijn billen nog steeds ook al kan ik wel weer normaal functioneren!

Onze laatste dag in Mondulkiri was een halve dag want om 13.00 uur ging de bus terug naar huis. We wilde deze dag eigenlijk zelf scooters huren, en een andere waterval bezoeken maar onze billen lieten dit niet toe. In plaats daarvan hebben we heerlijk gerelaxt en lekker niets gedaan. Ik heb in de hangmat op onze veranda gezeten en van het uitzicht genoten, terwijl Daphne onze belevenissen opschreef in haar reisdagboek!

De busrit naar huis was verbazingwekkend goed te doen gezien de staat van onze billen. Na 5 uur kwamen we aan in Phnom Penh en waren we mooi op tijd voor het eten! Weer een top weekend achter de rug!! En daarbij, mijn laatste weekendje weg in Cambodja. Ik heb nog een vol weekend hier, maar we hebben besloten om dan lekker thuis te blijven. Ik kan niet geloven dat de tijd zo snel gaat. Over twee weken is het eerste hoofdstuk van mijn reis echt afgesloten! Dan gaat het volgende avontuur beginnen!! SPANNEND!